ایزو 22000

سیستم مدیریت ایمنی مواد غذایی

این یک استاندارد بین‌المللی است که مقتضیات یک  سیستم مدیریت غذا را در سازمان‌های موجود در زنجیره غذایی از «مزرعه تا چنگال» تحت پوشش قرار می‌دهد.
این یک استاندارد بین‌المللی است که برای هر فعالیت در زنجیره غذایی، شامل سازمان‌های تولیدکننده تجهیزات، مواد بسته‌بندی، عوامل تمیزکننده، افزودنی‌ها و مواد متشکله مناسب است.
ایزو 22000  نیز مثل ایزو9001، برای یکپارچه‌سازی سیستم مدیریت شرکت‌ها و سیستم مدیریت غذایی  آنها مناسب است.
این استاندارد، عناصر کلیدی را برای تأمین ایمنی غذا در زنجیره غذایی ترکیب می‌کند از جمله:
•    ارتباط فعال
•    مدیریت سیستم
•    کنترل خطرات ایمنی غذا از طریق برنامه‌های پیش‌نیاز و طرح‌های HACCP
•    بهبود و به‌روزرسانی دائم سیستم مدیریت ایمنی غذا
مزایای ایزو 22000 
•    معرفی فرایندهای شناخته شده بین‌المللی در کار شما
•    ایجاد اعتماد برای تأمین‌کنندگان و سهامداران در کنترل خطرات توسط شما
•    محقق ساختن کنترل خطرات در زنجیره تأمین شما
•    ایجاد شفافیت در پاسخگویی و مسئولیت‌ها
•    بهبود و به‌روزرسانی مداوم سیستم‌های شما
 

 22000:2005 ISO باعث می شود سازمانها در رابطه با مدیریت ایمنی مواد غذایی به روز باشند و از جدیدترین روشهای این گواهینامه استفاده کنند تا در حفظ سلامت مواد غذایی کوشا باشند. پس می توان گفت این گواهینامه برای دنیای امروز واقعا کارایی بسزایی خواهد داشت.زیرا سلامت افراد جامعه در گرو رعایت موارد ایمنی برای مواد غذایی می باشد.

مزایای ایزو

 

1. تمرکز بر روی مشتری : 
سازمان‌ها متکی به مشتریان هستند، بنابراین: 
باید نیازهای مشتری را درک کنند.
باید الزامات مشتری را برآورده سازند.
باید از توقعات مشتری پیشی بگیرند.

2. فراهم نمودن رهبری :
سازمان‌ها متکی بر رهبران هستند، بنابراین:
رهبران باید یک هدفی یگانه در سازمان ایجاد کنند و مسیری که سازمان باید بپیماید را مشخص می‌کنند.
رهبران باید محیطی ایجاد کنند که افراد را برای دستیابی به اهداف سازمان، تشویق کند.

3. درگیر کردن افراد :
سازمان‌ها متکی به افراد هستند، بنابراین:
سازمان‌ها باید درگیر شدن افراد با اهداف را در تمام سطوح تشویق کنند.
سازمان‌ها باید به افراد در استفاده و توسعه از توانایی‌های خود یاری برسانند.

4. استفاده از رویکرد فرآیندگرا :
سازمان‌ها با استفاده از رویکرد فرآیندگرا کاراتر و بهره‌ورتر خواهند بود. بنابراین:
سازمان‌ها باید از رویکردی فرآیندگرا برای مدیریت فعالیت‌ها و منابع مرتبط با آنها استفاده کنند.

5. اتخاذ یک رویکرد سیستمی :
سازمان‌ها با استفاده از رویکرد سیستمی کاراتر و بهره‌ورتر خواهند بود. بنابراین:
سازمان‌ها باید فرآیندهای دارای اثر متقابل تعریف نموده و با آنها مانند یک سیستم برخورد کنند.
سازمان‌ها باید از یک رویکرد سیستمی برای مدیریت فرآیندهای دارای اثر متقابل استفاده کنند.

6. تشویق بهبود مستمر :
سازمان‌ها زمانی که به صورت مستمر در جهت بهبود تلاش می‌کنند، کاراتر و بهره‌ورتر خواهند بود. بنابراین:
سازمان‌ها باید تعهد پایداری در جهت بهبود مستمر عملکرد کلی خود داشته باشند.

7. تشخیص حقایق قبل از تصمیم‌گیری :
سازمان‌ها زمانی که تصمیمات خود را براساس حقایق اتخاذ می‌کنند، عملکرد بهتری دارند. بنابراین:
سازمان‌ها باید تصمیمات خود را بر اساس تحلیل اطلاعات و داده‌های واقعی اتخاذ کنند.

8. با تامین‌کنندگان خود کار کنید :
سازمان‌ها برای ارزش‌افرینی به تامین‌کنندگان خود متکی هستند. بنابراین:
سازمان‌ها باید رابطه متقابل و سودمندی با تامین‌کنندگان خود داشته باشند.


چه کسی سود می برد؟

سازمانها برای حفظ موقعیت بازار ملی و بین المللی خود، می بایست با هدف تولید محصول و ارائه خدمات وهمچنین استفاده از فرآیندهای با کیفیت، در بازار رقابت برای بهبود گام بردارند.از این رو برای نیل به این مهم، استفاده از سیستمی مشخص که در عرصه بین المللی بارها مورد استفاده قرار گرفته باشد، توصیه می شود. 


چه چیزی بدست می آید؟

• • تحقق یافتن اهداف سازمان
  • وضوح و شفافیت فرآیندهای داخلی سازمان و استفاده بهینه از موقعیتها
  • جلوگیری و پیشگیرانه عمل نمودن به جای اصلاح خطاها
  • بهبود فعالیتها و ارتقاء کارآیی سازمان از بروز عدم انطباق
  • رضایت کارکنان و مشتریان
  • صرفه جویی در هزینه و زمان
  • بهبود مستمر
•